Το δάσος

Το δάσος της Αναργυρείου και Κοργιαλενείου Σχολής Σπετσών υπάγεται διοικητικά στα όρια του Δήμου Σπετσών, Ν. Πειραιά, και εποπτεύεται από το Δασαρχείο Πόρου.

Η περίμετρός του έχει μήκος 32,5 χιλιόμετρα, εκ των οποίων 7 χιλιόμετρα είναι επί της παραλίας. Ολόκληρη η έκταση του δάσους έχει αποτυπωθεί σε αναλυτικές τοπογραφικές πινακίδες, επί δε του εδάφους έχουν τοποθετηθεί από την δεκαετία του 1970 εκατοντάδες τσιμεντένια κολωνάκια, τα οποία διαχωρίζουν την ιδιοκτησία του Ιδρύματος από τους όμορους ιδιοκτήτες.

Τόσο κατά το παρελθόν όσο και σήμερα επιχειρήθηκαν μικροεπεκτάσεις ιδιοκτησιών τρίτων σε βάρος του δάσους του Ιδρύματος. Τις επεκτατικές βλέψεις διαφόρων όμορων ιδιοκτητών επέτεινε τελευταία και η τρομακτική αύξηση της αξίας της γης. Σήμερα εκκρεμούν διάφορες δίκες μεταξύ του Ιδρύματος και τρίτων που αμφισβητούν τα όρια.

Η χαλέπιος πεύκη (Pinetum halepensis) αποτελεί το κύριο είδος βλάστησης με υποόροφο αποτελούμενο από σχίνα, πρίνα, ρείκια, κουμαριές, αγριοελιές, χαρουπιές, ασπάλαθους, θυμάρια κλπ.

Ο σοβαρότερος κίνδυνος για το δάσος είναι αυτός των πυρκαγιών.
Το δασοπονικό είδος (χαλέπιος πεύκη), η ύπαρξη πυκνού από θάμνους και φρύγανα υποορόφου, η παρατεταμένη ξηρά περίοδος, οι πνέοντες συνήθως Νότιοι ισχυροί άνεμοι, η παραμικρή αβλεψία περιπατητών, εποχούμενων και κυνηγών, δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την εκδήλωση και την εξάπλωση πυρκαγιών.

Λόγω της σημασίας του δάσους για την οικονομική ανάπτυξη του νησιού, και όχι μόνον, η αποτροπή ενδεχόμενων πυρκαγιών, είναι απαραίτητο να αποτελέσει πρώτιστο μέλημα κάθε αρμόδιου φορέα. Ως προς τούτο το Ίδρυμα, παρά την οικονομική στενότητα και έβαλε τις βάσεις για τη δημιουργία ενός δικτύου πυροπροστασίας του δάσους. Κατά το παρελθόν το δάσος του Ιδρύματος αποτέλεσε πεδίον οικονομικής δραστηριότητας ενός τμήματος της κοινωνίας του νησιού (ρητινοκαλλιέργεια, ασβεστοποιία, παραγωγή ξυλανθράκων, βόσκηση, καυσόξυλα κλπ). Σήμερα, εξ αιτίας της μεταβολής του οικονομικού πλαισίου του νησιού (τουρισμός) και της κλιματικής αλλαγής, απαιτείται μια διαφορετική προσέγγιση διαχείρισης, αλλά και ανάπλασης του δάσους, με στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προστασία του, στη λογική ενός μοντέλου βιώσιμης ανάπτυξης του νησιού και της κοινωνίας του.

Scroll to Top