Το δάσος

Το δάσος της Αναργυρείου και Κοργιαλενείου Σχολής Σπετσών υπάγεται διοικητικά στα όρια του Δήμου Σπετσών, Ν. Πειραιά, και εποπτεύεται από το Δασαρχείο Πόρου.

Η περίμετρός του έχει μήκος 32,5 χιλιόμετρα, εκ των οποίων 7 χιλιόμετρα είναι επί της παραλίας. Ολόκληρη η έκταση του δάσους έχει αποτυπωθεί σε αναλυτικές τοπογραφικές πινακίδες, επί δε του εδάφους έχουν τοποθετηθεί από την δεκαετία του 1970 εκατοντάδες τσιμεντένια κολωνάκια, τα οποία διαχωρίζουν την ιδιοκτησία του Ιδρύματος από τους όμορους ιδιοκτήτες.

Τόσο κατά το παρελθόν όσο και σήμερα επιχειρήθηκαν μικροεπεκτάσεις ιδιοκτησιών τρίτων σε βάρος του δάσους του Ιδρύματος. Τις επεκτατικές βλέψεις διαφόρων όμορων ιδιοκτητών επέτεινε τελευταία και η τρομακτική αύξηση της αξίας της γης. Σήμερα εκκρεμούν διάφορες δίκες μεταξύ του Ιδρύματος και τρίτων που αμφισβητούν τα όρια.

Η χαλέπιος πεύκη (Pinetum halepensis) αποτελεί το κύριο είδος βλάστησης με υποόροφο αποτελούμενο από σχίνα, πρίνα, ρείκια, κουμαριές, αγριοελιές, χαρουπιές, ασπάλαθους, θυμάρια κλπ.

Ο σοβαρότερος κίνδυνος για το δάσος είναι αυτός των πυρκαγιών.
Το δασοπονικό είδος (χαλέπιος πεύκη), η ύπαρξη πυκνού από θάμνους και φρύγανα υποορόφου, η παρατεταμένη ξηρά περίοδος, οι πνέοντες συνήθως Νότιοι ισχυροί άνεμοι, η παραμικρή αβλεψία περιπατητών, εποχούμενων και κυνηγών, δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την εκδήλωση και την εξάπλωση πυρκαγιών.

Λόγω της σημασίας του δάσους για την οικονομική ανάπτυξη του νησιού, και όχι μόνον, η αποτροπή ενδεχόμενων πυρκαγιών, είναι απαραίτητο να αποτελέσει πρώτιστο μέλημα κάθε αρμόδιου φορέα. Ως προς τούτο το Ίδρυμα, παρά την οικονομική στενότητα και έβαλε τις βάσεις για τη δημιουργία ενός δικτύου πυροπροστασίας του δάσους. Κατά το παρελθόν το δάσος του Ιδρύματος αποτέλεσε πεδίον οικονομικής δραστηριότητας ενός τμήματος της κοινωνίας του νησιού (ρητινοκαλλιέργεια, ασβεστοποιία, παραγωγή ξυλανθράκων, βόσκηση, καυσόξυλα κλπ). Σήμερα, εξ αιτίας της μεταβολής του οικονομικού πλαισίου του νησιού (τουρισμός) και της κλιματικής αλλαγής, απαιτείται μια διαφορετική προσέγγιση διαχείρισης, αλλά και ανάπλασης του δάσους, με στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προστασία του, στη λογική ενός μοντέλου βιώσιμης ανάπτυξης του νησιού και της κοινωνίας του.

Scroll to Top
Ιωάννα Παρασκευοπούλου

Η Ιωάννα Παρασκευοπούλου είναι χορεύτρια και χορογράφος με έδρα της την Αθήνα. Σπούδασε στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και το Τμήμα Τεχνών Ήχου & Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Η καλλιτεχνική της πρακτική επικεντρώνεται στη σχέση μεταξύ οπτικοακουστικών μέσων και κίνησης. Ως χορεύτρια έχει συνεργαστεί — μεταξύ άλλων — με τους Ίριδα Κάραγιαν, Χρήστο Παπαδόπουλο, Δημήτρη Παπαϊωάννου, Alexandra Waierstall, Κατερίνα Ανδρέου, Λενιώ Κακλέα, Σοφία Μαυραγάνη, Τζένη Αργυρίου, Πατρίσια Απέργη, Αντώνη Φωνιαδάκη, Brendan Fernandes, Χάρη Κούσιο, Κι όμως κινείται, και Μαρία Κολιοπούλου. Έχει βραβευτεί από το Πρόγραμμα Υποστήριξης

Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος – ARTWORKS (2019). Ως χορογράφος ξεκίνησε παρουσιάζοντας το βίντεο All She Likes Is Popping Bubble Wrap στο πλαίσιο του Onassis New Choreographers Festival 8. Το συγκεκριμένο έργο έχει τιμηθεί με το βραβείο Best Sound Design στο FIVideodanza και με το βραβείο Best Video Art στο MIFVIF. Η Παρασκευοπούλου συνδημιούργησε το video project Battle of Fishes στο πλαίσιο του προγράμματος Miniatures for Revolution – GNO, το οποίο τιμήθηκε με το βραβείο Best Cinematography στο InShadow Festival και με το βραβείο Special Recognition στο Screendance International Film Festival. Χορογράφησε το ντουέτο MOS στο πλαίσιο του Onassis New Choreographers Festival 9, το οποίο στη συνέχεια επιλέχθηκε από το ευρωπαϊκό δίκτυο Aerowaves Twenty23 και περιόδευσε σε διεθνή φεστιβάλ σε Ελλάδα και εξωτερικό. Επίσης, παρουσίασε τη 10λεπτη performance Coconut Effect στο διαγωνισμό Danse Élargie 2022, με την οποία τιμήθηκε με το βραβείο Young Jury Award. Πρόσφατα παρουσίασε το νέο της έργο All of My Love στο πλαίσιο του Onassis Dance Days 2024 και συνδημιούργησε το έργο Τέλος με την Maria Hassabi, τον Hannes Langolf και την Ερμίρα Γκόρο σε σύλληψη της τελευταίας.

https://ioannaparaskevopoulou.com/

Ναταλία Μαντά

Η Ναταλία Μαντά είναι εικαστικός με έδρα την Αθήνα. Αν και ο πηλός είναι το βασικό υλικό της πρακτικής της, χρησιμοποιεί επίσης μέταλλο, κερί, φωτοευαίσθητα χημικά και βίντεο.

Συνεργάζεται και αλληλεπιδρά με καλλιτέχνες από το ευρύτερο φάσμα των τεχνών, των

εικαστικών, της μουσικής, του θεάτρου και της performance. Από το 2017 έως το 2020, δίδαξε γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, στο ίδιο πανεπιστήμιο από όπου αποφοίτησε και έκανε το μεταπτυχιακό της. Εδώ και 10 χρόνια συνδιοργανώνει και επιμελείται μαζί με τον Γιάννη Αναστασάκη τις οπτικοακουστικές συναντήσεις live αυτοσχεδιασμού «Sound of Color» στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων στην Αθήνα. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες εκθέσεις σε διεθνή ιδρύματα και γκαλερί. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2022) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Έχει επιλεγεί από διακεκριμένα καλλιτεχνικά residencies ανά τον κόσμο, για να μείνει και να παράξει μέρος της δουλειάς της. Έργα της ανήκουν τόσο σε ιδιωτικές όσο και σε δημόσιες συλλογές.

https://nataliamanta.com/

Κωνστάντζα Καψάλη

Η Κωνστάντζα Καψάλη είναι σκηνοθέτρια με βάση την Αθήνα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Αρχαιολογία και την Πολιτιστική Διαχείριση (BA – ΑΠΘ, MA – Leiden University), και συνέχισε με σπουδές αρχικά στην Οπτική Ανθρωπολογία και έπειτα στη σκηνοθεσία ταινιών Ντοκιμαντέρ (MA – Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Η πρώτη της μικρού μήκους ταινία «Ανθισμένα Κορίτσια» προβλήθηκε σε διεθνή φεστιβάλ στην Ελλάδα και βραβεύτηκε στο 18ο διεθνές φεστιβάλ Signos da Noite στη Λισαβόνα. Έργα της έχουν προβληθεί στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το Ινστιιτούτο Goethe (Δουβλίνο), το αρχαιολογικό μουσείο του Zagreb, το Crespo Haus (Φρανκφούρτη), το Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης και στο Μουσείο Μπενάκη, μεταξύ άλλων. Έχει βραβευτεί από την ARTWORKS (2021) και είναι Fellow του Προγράμματος Υποστήριξης Καλλιτεχνών Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Είναι υποψήφια διδάκτωρ στη σχολή Καλών Τεχνών LUCA.

https://konstanzakapsali.com/

Rowena Hughes

Η Rowena Hughes είναι εικαστικός από το Λονδίνο με έδρα την Ελλάδα. Στο έργο της συνυπάρχουν σχέδια, φωτογραφίες, αντικείμενα, εκτυπώσεις και μια σειρά artist books με βάση επιστημονικά κείμενα. Η προσωπική της έρευνα ενημερώνεται συνεχώς από τη μελέτη του φυσικού κόσμου, της λογοτεχνίας, της επιστήμης και των μαθηματικών και αξιοποιεί ευρεθέντα αντικείμενα και εικόνες, τεχνικές διαστρωμάτωσης, ακανόνιστης επανάληψης και τυχαιότητας. Στις εκθέσεις της συμπεριλαμβάνονται οι: Freshly Broken Surfaces, Galerie Pcp, Παρίσι; Liquid Library, University Museum, Locus Athens; A Scattering of Salts, ACG Gallery, Αθήνα; Inaspettatamente, Cloud Seven, Βρυξέλλες; B, Belmacz, Λονδίνο; In Quotes, Gerald Moore Gallery, Λονδίνο; From the Slopes of the Curves, Galerie Renner Prinz, Βιέννη. Από το 2008 φτιάχνει μοναδικά artist book χρησιμοποιώντας ευρεθέντα κείμενα, ενώ το 2022 ένα από αυτά εκδόθηκε με τίτλο «Elasticity, Fracture & Flow».

https://www.rowenahughes.co.uk/